به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی آنام فارس، آرامگاه پیر بنکی در مسیر خاکی منتهی به دشت بَرم، واقع در هشت کیلومتری شهر کازرون، از سازه‌های دوره قاجاریه است که به شماره ۲۰۸۴۴ در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ در فهرست میراث فرهنگی کشور ثبت شد. این اثر تاریخی، علاوه بر سازه اصلی، محدوده‌ای پنج برابر وسعت بنا را دربرمی‌گیرد که شامل آب‌انبار یا قنات، خاکستان و گورستان قدیمی است.
هرچند شیخ عبدالله انصاری مدفون در این آرامگاه، از عرفای زمان خود بوده، او را نباید با نویسنده مناجات‌نامه و پیر هرات در قرن چهارم هجری اشتباه گرفت. مردمان محلی این مکان را به دلیل رویش درختان پسته کوهی بر گنبد و دیوار آن، «پیر بنکی» یا «پیر کلخنگی» می‌نامند.
بنا از سنگ، گچ و ساروج ساخته شده و دیوارهای قطور آن، ارتفاعی بیش از دو متر دارند. گنبد گچی شکل‌گرفته بر بام بنا، به واسطه سوراخ‌های بزرگ، امکان تهویه سازه را فراهم می‌کند. دو درخت پسته کوهی که برخلاف قاعده، بر روی گنبد و دیوار روییده‌اند، سایه‌گاهی طبیعی برای روزهای گرم سال ایجاد کرده‌اند.
پیرامون سازه، گورستانی با سنگ‌گورهایی که قدمت برخی از آن‌ها به بیش از ۱۰۰ سال می‌رسد، دیده می‌شود. این سنگ‌گورها، اغلب با نقش سرو و خطوط فارسی تزئین شده و متأسفانه در دو دهه اخیر بارها توسط سودجویان تخریب یا مورد دستبرد قرار گرفته‌اند. همچنین بقایای آب‌انبار و حوضچه کوچک کنار آن، نشان‌دهنده کارکرد تأمین آب در گذشته است.
مسیر دسترسی به آرامگاه از یک راه خاکی و سه‌راهی منتهی به کوه و تنگه آغاز می‌شود و چشم‌اندازهای طبیعی مانند رودخانه فصلی و کوه‌های نیمه‌بلند پیرامون آن، فضای گردشگری ویژه‌ای برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است.
لینک کوتاه :https://anamfars.ir/?p=7081
